Je hebt een 4wheeldrive nodig om de startplek van deze wandeling naar de ‘Natural Pool’ (‘Conchi’ in het Papiaments) te bereiken. Onze chauffeur ‘Frank’ stuurt de auto deskundig over de dirt road. Als we uitstappen kijken we uit over een prachtig dal met een fraaie haciënda, de Rancho Daimari. Door de beschutting en de voortdurende noordenwind wind, die veel vochtige lucht van zee brengt, kunnen hier in deze oase palmbomen groeien.
We dalen de steile helling af en passeren de haciënda. Vanaf hier kun je te paard een tocht maken naar de Natural Pool. Wij gaan te voet verder, verlaten het dal en lopen richting de noordkust van Aruba. Alles wordt woester, ruiger en meer verlaten, zo kenmerkend voor dit deel van Aruba.
Het pad klimt weer iets en de struiken zijn laag. Blijkbaar een ideale plek voor hagedissen. Zij schieten voor ons langs op het pad. Smaragdgroene dieren in allerlei varianten zien we in korte tijd voorbij flitsen. Dan is de ideale plek voorbij en zien we ze niet meer.
Het landschap wordt opener en begroeiing verdwijnt. De zee komt dichterbij. Op rotsachtig bodem lopen wij verder. Het pad daalt soms en stijgt dan weer. Maar voortdurend hebben wij prachtig zicht op de zee. Hoewel wij vroeg zijn vertrokken wordt de zon steeds feller en krijgen we het steeds warmer. De noordenwind die met uitzondering van twee maanden in het hurricane-seizoen over Aruba waait, zorgt voor de nodige verkoeling.
We zijn zo’n 45 minuten onderweg als wij de Natural Pool in zicht krijgen. Het is druk in de pool en we vragen ons af waar al die mensen vandaan komen. Onderweg hebben wij geen andere wandelaars gezien. Het antwoord zien wij snel. Boven ons op de helling staan pickups met banken en buggy’s. Via een zeer moeilijk begaanbare weg door het Arikok National Park zijn zij daar aangekomen. De mensen, die daarmee gekomen zijn, kunnen via een trap de pool bereiken.
Het is fotogenieke locatie aan de zee met rotsen waar de Natural Pool tussen ligt en de golven spectaculair op slaan. Maar foto’s maken is lastig. De zon staat inmiddels hoog aan de hemel. Het licht is te hard voor mooie foto’s. We klimmen op de rotsen om toch foto’s te maken van het opspattende water. Een spectaculair gezicht!
Om de pool te kunnen bereiken en daarin te kunnen zwemmen heb je waterschoenen nodig. Heb je die niet meegenomen, dan is het een onbegonnen karwei. Wij hebben geen waterschoenen bij ons, maar dan valt er nog steeds genoeg te genieten van de pool.
Voor de terugtocht kiezen we voor een pad dat wat verder van de zee afligt. Het blijkt een route te zijn die gebruikt wordt voor de tocht met de paarden vanaf de haciënda. Al snel komt een grote groep ruiters ons tegemoet. Het is een indrukwekkend beeld in dit ruige landschap.
We lopen verder en komen op een zandvlakte waar de zee alleen komt bij een heftige storm. We vinden stukken koraal, schelpen en prachtig gedroogde waterplanten die zo uit een herbarium kunnen komen. Het is aanlokkelijk om deze schatten van de natuur mee te nemen om je huis in Nederland mee te decoreren. Maar we bedwingen ons.
Het pad loopt weer richting de zee en we zien een klein eilandje met steile wanden voor de kust liggen. Er hangt een touw langs een van de wanden als enige toegang tot het eiland. Het schijnt dat van boven gezien dit eilandje dezelfde vorm als Aruba heeft. Het klinkt als een mysterie.
We lopen weer de vruchtbare vallei met de haciënda in. De eerste groep paarden is alweer terug van de tocht naar de natural pool. Door tentdoeken beschermd tegen de zon komen de paarden bij van de tocht en laven hun dorst bij de waterbakken.
Na de haciënda begint de klim naar de plek waar onze auto staat. Een familie komt onze tegemoet om de wandeling naar de pool te gaan maken. De ouders zijn enthousiast en hebben zichtbaar zin in de tocht. De twee tienerdochters niet echt, lijkt aan hun gezichten af te lezen. Zij weten nog niet welke waanzinnig mooie wandeling zij gaan maken.
Piet Kuhlmann & Thera Voshaar, Nijmegen NL
mei 2018