We gaan zelf heel erg graag naar zee. In Europa naar de Noordzee, Atlantische Oceaan of Middellandse Zee. Op Aruba naar de prachtige azuurblauwe Caribische zee.
De zee is hier heel dichtbij en het is altijd zomer. Op Aruba kun je 365 dagen per jaar ademen op het ritme van de zee.
Op Elements of Aruba ontvangen we regelmatig Nederlandse gasten die op zoek zijn naar (innerlijke) rust. Even weg uit het hectische Nederland, met de combinatiedruk van werk en privé.
Een van onze gasten, een yoga-beoefenaar, liet bij vertrek het magazin Happinez achter. Omdat ik dit blad nog nooit in had gekeken, bladerde ik er door heen. Daar stond een mooi stukje tekst in ‘Over de zee’ (Alan Watts). Die neemt, en geeft…
Die tekst wil ik je niet onthouden.
Tijdloze tijd
Het ritme van de golven is niet hetzelfde als het klikken van de klok
ook al doet het daar wel aan denken
de golfslag is een tijdloze tijd, zonder urgentie
De golven resoneren met onze eigen ademhaling
Er worden geen dagen (af)geteld
De puls van de golfslag is geen puntig afgemeten maat
Geen indicator van wat er van een leven nog rest
Het is de ademhaling van de eeuwigheid
Onze gasten ervaren dat de stranden op Aruba zo divers zijn. Ze vertellen ons dat ze de zee en stranden zo verschillend beleven.
Je kunt al wandelend heerlijk wegdromen langs de brede hagelwitte stranden van Eagle Beach. Waarbij je niet over de hoofden van mensen loopt, maar alleen kunt zijn met je gedachten.
De sunset is allemachtig prachtig! De oranje zon in de blauwe zee zien zakken, is een intense ervaring en dat kun je vrijwel dagelijks meemaken. Levert geweldige foto’s op!
Zelfs ’s nachts kun je over het strand lopen, ook als de maan niet schijnt. Het witte strand biedt een groot genoeg contrast, om met veilige tred langs de donkere vloedlijn te lopen.
Boca Catalina biedt juist geborgenheid, is veel kleiner. Er zijn maar een paar pallapa’s (parasols van palmbladeren). Daar ga je naar toe om voor je uit te staren, om een boek te lezen, maar vooral om te snorkelen.
Neem doperwten mee. Dan ga je je omgeven weten door scholen prachtig gekleurde vissen. Alsof je in een aquarium zwemt.
Ga je iets verder van de kust, dan heb je kans om een leatherback sea turtle te spotten. Ook zo fantastisch.
Op Mangel Halto, weet je je omgeven door de mangrove bomen, die op hun hoge poten een vitaal onderdeel zijn van het ecosysteem. De kustlijn is daar prachtig. Geen zandstrand, maar rotsachtig.
Maar wat een fraai kleurenpallet biedt de zee daar; voor velen het mooiste van Aruba. Vijftig tinten blauw. Je durft bijna het water niet in te gaan. Bang om de kleurenschakering te doorbreken. Toch gewoon doen hoor.
Het is daar goed zwemmen, kayakken, snorkelen en duiken. En als je dorst krijgt van al die tinten blauw, ga je naar ‘de chinees’ aldaar, de Mangel Halto Bar, en trakteer je jezelf op een heerlijk koel (en goedkoop) chill-biertje.
Wil je genieten van een spel van golfstromen, ga dan via West Point naar de Arashi Duinen. Parkeer je auto zo’n 300 meter voorbij Arashi Beach en loop langs de kustlijn naar ‘boven’.
Stop regelmatig om te ontdekken hoe grillig daar de zee is. De zee geeft, en brengt de ene golf na de andere. Maar de zee neemt ook. Door de verschillende stromingen die je daar ziet, realiseer je je dat de zee rondom Aruba géén zee van alleen met rust en vree is.
Op de bodem liggen vele scheepswrakken. De oversteek per bootje naar bijvoorbeeld Venezuela of Curaçao is voor velen zeeziekmakend of men overleeft het zelfs niet.
Het is heerlijk om daar het spel tussen zee en wind te ervaren. Om door het duinlandschap, dat voor je opdoemt naar de California Lighthouse toe, te lopen. Om van daar terug naar je auto te gaan. Uitgewaaid, maar intens tevreden.
Fisherman Huts, is weer een totaal andere zee- en strandbeleving. Je gaat er naar toe om te surfen, maar vooral om te kitesurfen. Of om er naar te kijken.
Je ziet ervaren kitesurfers metershoge springen maken. Beginnelingen zie je stoeien met de wind, en ook omver geblazen worden. De constante passaatwinden, het ondiepe water daar en de uitdagende golven maken deze plek een paradijs voor (kite)surfers.
Ook spot je kitesurfers bij Boca Grandi, aan de Noord-Oost kust. Daar geen hotels, maar prachtige en ongerepte natuur, de uitloop van het Arikok National Park.
Als je daar gaat zitten op het witte strand, en je de gekleurde kite-schermen ziet stoeien tegen de achtergrond van blauwe lucht en witte schuimkoppen van de beukende golven, dan wordt je als vanzelf meegenomen. Als ook alle stress die je in je hebt…
Vrijwel iedere gast van ons gaat graag naar Baby Beach. Het geeft je weer een totaal andere beleving. Het strand vormt een kom, en het water is lang ondiep.
Maar achter de ‘breekijzers’ van rotsen beuken de golven van de Caribische zee en kun je bij helder weer de kustlijn van Venezuela zien.
Op de achtergrond zie je de ‘skyline’ van de Lago, de raffinaderij die al 7 jaar niet meer in werking is. Als de zon zakt en de kleuren zachter worden, krijgt de aanblik op de Lago iets mystieks.
Grijp je bezoek aan Baby Beach aan om ook naar Punto Colebra, de zuid-oostelijke punt van Aruba, te gaan. Daar kan je naar toe lopen, herkenbaar aan deze ‘vuurtoren’.
Een fraaie wandeling heen en terug van 1-1,5 uur, langs een strand met een hondenkerkhof, Santana di Cacho. Het biedt een vreemd aanzicht, al die houten kruizen met namen en datum van overlijden, zo aan de zee.
Je kunt ook met de auto naar Punto Colebra. Op het plateau heb je een prachtig uitzicht over dit deel van Aruba en vanaf daar kun je ook naar een fraaie natural brigde lopen.
De zee geeft, en neemt…, zeker ook de heldere blauwe Caribische zee rondom dushi Aruba. Het geeft je onvergetelijke indrukken, die je meeneemt naar huis als een warme herinnering.
De stranden van Aruba nemen stress en zorgen van je weg, geven je lucht om vrij te ademen. Tijdloze tijd, tijdloze zee…..
FRANK
september 2019
